09/08/2018
นิทานเรื่อง สองคนสองสหาย (นิทานของชาวไทใหญ่)

สองคนสองสหาย (นิทานของชาวไทใหญ่) มีชายหนุ่มสองคนไปขอเรียนวิชากับอาจารย์ได้สามปี แต่อาจารย์ก็ไม่ได้สอนอะไรจึงขอลากลับบ้าน อาจารย์ก็อนุญาตและให้ข้อคิดไปว่า ทำอะไรให้ทำจริง ๆ ถ้าไม่ทำจริงก็ไม่พอกิน สองคนก็เดินทางกลับ เมื่อมาถึงหนองน้ำแห่งหนึ่งเห็นมีปลามาก จึงจะวิดหนองน้ำกินปลา ทั้งสองจึงช่วยกันวิดจนแห้ง ปรากฏว่า ไม่มีปลาสักตัว เพื่อนคนหนึ่งจึงเกิดความท้อแท้และว่าจะกลับแล้ว แต่อีกคนก็ว่าอาจารย์สอนว่าทำอะไรให้ ทำจริง ๆ จึงขุดดินลงไปอีกก็ไปพบหม้อทองคำ เขาจึงตัดไม้มาสองกระบอกและเอาทองใส่ เมื่อมาถึง บ้านคนหนึ่งว่าจะนอนในบ้านอีกคนนอนในป่า เพราะอาจารย์สอนไว้ว่า อย่านอนในที่สบาย เมียพูดดีอย่า ไว้ใจ ตกกลางคืน เมียก็ถามคนที่นอนที่บ้านว่าไปได้อะไรมาบ้าง เขาก็บอกว่าได้ทองมา แต่ขณะนั้นเมีย ได้บอกชายชู้ให้มาแอบฟังอยู่ใต้ถุน เขาบอกว่าเขาเอาทองนั้นฝังไว้ที่ต้นกล้วยในสวน ชู้ก็ได้ยินจึงแอบไป ขโมย แต่บังเอิญเขาได้ยินจึงวิ่งไล่ตามชู้ไป ชายชู้ที่ขโมยนั้นกลัวจึงเอาทิ้งไว้ในป่า และก็ไปตกที่เพื่อนคน ที่นอนในป่าพอดี เขาจึงเก็บไว้ เพื่อนคนที่นอนที่บ้านก็มาบอกว่าทองคำถูกขโมยไปเสียแล้ว คนที่นอนในป่า จึงว่าบอกแล้วว่าอย่านอนที่ดี เมียพูดดีอย่าไว้ใจ เพื่อนคนที่ทองคำหายก็ถามว่าจะทำอย่างไรดี อีกคนจึง บอกว่าจะเอามาคืนให้ได้ ทั้งสองจึงกลับไปที่บ้านของชายคนที่เมียมีชู้ กลับไปคุยกันให้เมียได้ยินว่าพรุ่งนี้เราจะไปค้าขายอีก เมียจึงเอาชู้มานอนด้วย รุ่งเช้าทั้งสองก็ทำทีออกไปค้าขาย แต่มาแอบดูเมียอยู่ เมื่อชู้มานอนทั้งสองเห็น จึงวิ่งขึ้นบ้านมา เมียก็ให้ชู้เข้าไปแอบอยู่ในห้องซึ่งมีกล่องอยู่ ทั้งสองก็ทำทีว่ากลับมากินอาหาร